Bezoek de Ruïnes van Pompeii
Weinig beschavingen hebben zo'n fascinerende en zo'n tragische geschiedenis gehad als die van de antieke stad Pompeii. Ooit was Pompeii een multicultureel centrum met een meertalige bevolking die zich, net als vandaag de dag, bezighield met feesten, officiële ceremonies, sport en politiek, maar vandaag de dag is de term 'Pompeii' synoniem met catastrofe en vernietiging.
Door de eeuwen heen is Pompeii getroffen door verschillende natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen, waaronder bombardementen door de geallieerden en natuurlijk de beruchte vulkaanuitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus. Bezoek wat vandaag de dag bekend staat als de Ruïnes van Pompeii om de overblijfselen van een oude stad met een rijke geschiedenis te ontdekken.
Geschiedenis van Pompeii
Het antieke Pompeii
Net als elke andere stad kende ook Pompeii een bruisend leven. Burgers uit alle klassen hadden hier hun dagelijkse beslommeringen, beïnvloed door een groot aantal culturen van onder andere de Grieken en de Romeinen. In 19e eeuw werd Pompeii ontdekt bij opgravingen. Deze vondsten onthulden heel wat over de cultuur en levensstijl van Pompeii. Het dagelijks leven varieerde tussen de rijken en de armen. De rijken organiseerden uitgebreide banketten voor verschillende officiële en onofficiële ceremonies, terwijl slaven belast waren met routinewerkzaamheden; de rijken organiseerden brute gladiatorengevechten die dagenlang duurden, terwijl de middenklasse zich bezighield met zaken van hongersnood en rellen tot kunst en onderwijs.
Pompeii uitbarsting Vesuvius
In 79 na Christus werd Pompeii, samen met andere kleinere steden zoals Herculaneum, bedekt onder een deken van as en puin als gevolg van de vulkaanuitbarsting van de Vesuvius. Deze uitbarsting wordt beschouwd als een van de meest verwoestende vulkaanuitbarstingen in de geschiedenis, niet alleen vanwege het aantal slachtoffers, maar ook vanwege de hoeveelheid thermische energie die meer dan 30 km de lucht in werd geblazen; de uitbarsting zou dodelijker zijn dan de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki tijdens de Tweede Wereldoorlog. De tragedie en de nasleep ervan werden uitvoerig behandeld door Plinius de Jongere, in een reeks brieven die hij schreef aan de historicus Tacitus. Het snelle tempo waarin vulkanische as, puimsteen en andere afzettingen zich door de stad verplaatsten leidde tot massale slachtoffers door onmiddellijke verbranding of verstikking en volledige afplatting van de structuren.
Instandhouding
Toen in de 18e en 19e eeuw met de opgravingen werd begonnen, waren de historici verbaasd dat de stad bijna geheel onder een deken van as bewaard was gebleven. Om onsystematische opgravingen en het verlies van potentieel belangrijk bewijsmateriaal te voorkomen, werd het hele proces zorgvuldig in kaart gebracht en gedocumenteerd. De lichamen van de overledenen werden zorgvuldig in afgietsels omgezet, voormalige huizen werden per regio gemarkeerd voor een efficiënte identificatie en er werd enorm veel moeite gedaan om klassieke structuren zoals het amfitheater, het stadsforum en de massieve villa's van de rijken te behouden en te restaureren. Verschillende opgravingen door de jaren heen geven een goed inzicht in de toenmalige plaatselijke cultuur; van politiek, economie en religie tot kunst, architectuur, verschillende beroepen en zelfs eetgewoonten.
